Sesja narzeczeńska : Lena i Artur

Na moim dysku są tysiące zdjęć, które powinny się tu znaleźć, tyleeee chciałabym Wam pokazać moich reportaży ślubnych, tyyyle plenerowych sesji rodzinnych i narzeczeńskich, ale daję sobie czas, uzupełniam bloga jak mam wenę i czas, paradoksalnie dzisiaj- kiedy sezon zdjęciowy w pełni i kiedy pełna chata z powodu wakacji - mam ten czas i dzielę się z Wami naprawdę niecodzienną sesją Leny i Artura, bo zabrali mnie do miejsc, które są historią ich miłości...

Lena napisała do mnie pół roku temu, chciała zrobić swojemu ukochanemu prezent w postaci sesji narzeczeńskiej. Kiedy zamawiacie u mnie zaproszenie na sesję, otrzymujecie je w pięknej oprawie graficznej, są to zaproszenia robione ręcznie pod temat sesji, którą chcecie obdarować bliską Wam osobę. W środku zaproszenia, jeśli tylko chcecie może być przygotowany przez Was tekst. Tak było w przypadku Leny i powiem Wam, że po tym jak pięknych słów użyła w zaproszeniu, wiedziałam, że to muszą być niesamowici ludzie. Te słowa były tak wzruszające, tak pełne ciepła i dobra...tak tak tak! sama się wzruszyłam ;)

W tym roku szybko przyszła piękna wiosna, a w zasadzie od razu praktycznie ciepłe lato, mało przecież (do teraz :P) było dni deszczowych, dlatego z pewnym wyprzedzeiniem umówiłyśmy się z Leną na sesję, której ja naprawdę nie mogłam się doczekać, uzależniając datę od Ich pobytu w Olsztynie. Ze względu na nasze wspólne kalendarze mieliśmy jeden możliwy dzień na zrobienie tej sesji i założyliśmy, że pogoda musi być! No i była całkiem niezła, bo nie padało! krążyły nad nami chmury ciężkie, chyba nawet coś zagrzmiało, pamiętam, że przy ostatnich kadrach już nieźle kropiło, ale o słońcu nawet nie było co marzyć. Po raz kolejny zrozumiałam, że światło jest ważne, bardzo, że słońce się przydaje i czasami gra bardzo pierwszoplanową rolę, ale przede wszystkim chodzi o to, co jest między dwojgiem ludzi, których fotografuję, a między nimi było wszystko, co najpiękniejsze i na nic by mi było słońce, fajerwerki i serduszka z odpustu, gdyby zabrakło między nimi tego uczucia, tej chemii. 

Zawsze, kiedy planuję moją sesję z klientami, pytam, czy mają jakieś swoje propozycje na miejsce sesji. Mało kto ma, naprawdę. Zazwyczaj chcecie zdjęcia w naturze, w lesie, nad jeziorem, na polu. Lena z Arturem natomiast bardzo dobrze wiedzieli, gdzie ta sesja powinna się odbyć. Chcieli tą sesją narzeczeńską opowiedzieć historię swojej miłości, która zaczęła się w LO IV. Jak pięknie było patrzeć na ich twarze, kiedy wracały do nich szkolne wspomnienia. To niesamowite, że każdemu z tych wspomnień towarzyszył uśmiech, albo wzruszenie. Później zabrali mnie na przejażdżkę autobusem miejskim (tak!!!), bo to też ważny element narodzin ich wspólnej historii. Na tym etapie naszej sesji od jednej starszej pani, którą publicznie pozdrawiamy! dowiedzieli się, że nie powinni wstydzić się swojego uczucia :P na koniec było bardziej tradycyjnie w postaci jeziora Ukiel. Była też prawdziwa mina Chandlera, bo musiecie wiedzieć, że to zażarci fani Friendsów!!!

To co czas na kawę? albo może bardziej rozgrzewająca herbatę, a zamiast lodów dzisiaj zamawiam coś na ciepło i chodźcie, obejrzymy tą sesję  :)